Multitronic MT-3 aparat do elektroterapii

Prądy diadynamiczne to rodzaj terapii elektroterapeutycznej, w którym stosowane są zmienne prądy o niskiej częstotliwości. Te prądy są generowane poprzez prostowanie prądu przemiennego sinusoidalnego o częstotliwości 50 Hz. Lekarz francuski P. Bernard opisał je i nadał im nazwę "diadynamiczne". Prądy diadynamiczne mają swoje źródło w dwóch głównych prądach impulsowych o częstotliwości 50 i 100 Hz. Poprzez odpowiednie zmiany w tych prądach, ich modulację i przerywanie można uzyskać różne rodzaje prądów diadynamicznych.

Te prądy charakteryzują się działaniem przeciwbólowym i poprawiającym przepływ krwi w obszarze leczenia. Bernard opisał sześć rodzajów prądów diadynamicznych:

1. Prąd DF: Jest generowany przez prostowanie prądu sinusoidalnie zmiennego o częstotliwości 50 Hz, przesuniętego w fazie o 180°. W rezultacie powstaje prąd impulsowy o częstotliwości 100 Hz, gdzie czas trwania impulsu wynosi 10 ms.

2. Prąd MF: To jednopołówkowo wyprostowany prąd sinusoidalnie zmienny o częstotliwości 50 Hz, z czasem trwania impulsów i przerw między nimi wynoszącym 10 ms.

3. Prąd CP: Ten prąd jest efektem okresowej zmiany prądów DF i MF, które płyną na przemian przez okres 1 s.

4. Prąd LP: Generowany jest poprzez nałożenie na prąd MF analogicznego prądu modulowanego pod względem amplitudy i przesuniętego w fazie o 180°. Czas trwania całego okresu modulacji wraz z przerwą wynosi od 12 do 6 s.

5. Prąd RS (fr. rhythme syncope). Jest to przerywany prąd MF. Czasy przepływu prądu i przerwy są sobie równe i każdy z nich trwa 1 s.

6. Prąd MM (fr. monophase module). Jest to prąd MF modulowany w amplitudzie. Obwiednia modulacji odpowiada połówce sinusoidy, czas modulacji oraz czas trwania przerwy między modulacjami wynosi ok. 1 s.

Te różne rodzaje prądów diadynamicznych przynoszą dwie zasadnicze korzyści dla tkanek:

• wielokrotne zmniejszenie impedancji pojemnościowej tkanki (zmniejszenie oporu tkanki na prąd)
• znaczne zmniejszenie zmian elektrolitycznych tkanki często spotykanych po zastosowaniu prądów małej częstotliwości z jednoczesnym zachowaniem właściwości elektroleczniczych prądów diadynamicznych małej częstotliwości

TENS, czyli transkutanna elektrostymulacja nerwów, to technika elektroterapii stosowana w celu łagodzenia bólu. Stymulacja ta jest wykorzystywana w selektywnej stymulacji przeciwbólowej. Istnieją różne warianty TENS, w tym klasyczny TENS, Burst TENS oraz TENS z funkcją modulacji drażniącej. Klasyczny TENS wykorzystuje niski poziom elektrycznego prądu do stymulacji nerwów i zmniejszenia odczuwanego bólu. Burst TENS charakteryzuje się serią krótkich impulsów o wysokiej częstotliwości, grupowanych w "bursts". TENS z funkcją modulacji drażniącej łączy cechy klasycznego TENS z okresową zmianą parametrów impulsów elektrycznych, poprawiając tolerancję terapii przez pacjenta. Jest to bezpieczna i nieinwazyjna technika, stosowana w terapii różnych rodzajów bólu.

Prądy impulsowe średniej częstotliwości, w tym różne rodzaje fal takie jak trójkąt, prostokąt, trapez czy sinus, występują w formach unipolarnych i bipolarnych i odgrywają istotną rolę w terapii różnych schorzeń i zaburzeń. Można regulować kształt modulacji jako trójkąt co ma wpływ zarówno na ruchowy jak i wegetatywny układ nerwowy poddany stymulacji.

Prądy Kotza (tzw. rosyjska stymulacja) to rodzaj terapii elektroterapeutycznej wykorzystywanej w celu łagodzenia bólu i poprawy funkcji mięśni. Istnieją dwa główne rodzaje prądów Kotza: standardowy i regulowany. Standardowe prądy Kotza to impulsy elektryczne o stałej częstotliwości i amplitudzie, co pozwala na precyzyjne dawkowanie terapii. Prądy regulowane Kotza pozwalają na modyfikację parametrów, takich jak częstotliwość i amplituda, co umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta. Prądy Kotza są wykorzystywane w leczeniu różnych schorzeń, w tym bólu mięśni i stawów, oraz w procesie rehabilitacji po urazach.

Stymulacja wg Kotz'a  wykorzystywana jest do:

• odbudowy napięcia mięśniowego po urazie lub operacji
• zwiększenia siły mięśniowej w sporcie i rehabilitacji
• może przyczynić się do przywrócenia właściwych proporcji rozkładu włókien mięśniowych o charakterze tonicznym lub fazowym.

Stymulacja segmentarna wg Träberta, nazywany także Ultra Reiz lub UR 2-5, to rodzaj prądu elektroterapeutycznego o charakterystycznych parametrach impulsowych. Jego impuls trwa przez 2 milisekundy, co oznacza bardzo krótki czas działania, po którym następuje przerwa trwająca 5 milisekund. Ten cykl impulsu i przerwy jest powtarzany w trakcie terapii. Prąd Traeberta jest wykorzystywany w celu stymulacji tkanek i nerwów. Jego krótkie impulsy mogą wpływać na receptory nerwowe, co może prowadzić do zmniejszenia bólu i poprawy krążenia krwi w obszarze poddanym terapii. Stymulacja wg Träberta wpływa hamująco na współczulny układ nerwowy,  wpływa hamująco na układ współczulny, rozluźnia mięśnie przykręgosłupowe i hamuje przewodnictwo bólowe. Zabieg stosuje się w różnych zespołach bólowych i zaburzeniach krążenia.

Wskazania: nerwobóle, mięśniobóle, zmiany zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa, stany po urazach mięśni i stawów, zaburzenia krążenia obwodowego.

Prąd faradyczny to rodzaj prądu indukcyjnego, który charakteryzuje się asymetrycznym przebiegiem o częstotliwości zazwyczaj wynoszącej od 50 do 100 Hz. Ten typ prądu jest generowany przy użyciu specjalnego układu zawierającego induktor, który jest elementem elektronicznym. Główną cechą prądu faradycznego jest jego zdolność do wywoływania tężcowego skurczu mięśni, który utrzymuje się przez cały czas przepływu prądu przez obszar działania. Multitronic MT-3 umożliwia wykonywanie  zabiegów wykorzystujących również prądy neofaradyczne.

Galwanizacja (jonoforeza) to technika elektroterapii wykorzystująca prąd stały do celów terapeutycznych. W odróżnieniu od innych metod elektroterapii, takich jak interferencja czy diadynamika, które wykorzystują prądy zmiennej częstotliwości, galwanizacja opiera się na stałym przepływie prądu przez tkanki. Jest to jedna z najstarszych technik elektroterapeutycznych i znalazła szerokie zastosowanie w rehabilitacji i leczeniu różnych schorzeń. Wskazane jest używanie elektrod cynowych lub aluminiowych do tego zabiegu. Zabieg ten stosuje się w szczególności  w przypadkach bólowych i zaburzeniach krążenia obwodowego, wiotkość mięśni oraz choroby o podłożu zwyrodnieniowym,W przypadku utrudnionego zrostu kostnego zaleca się natomiast galwanizację poprzeczną. Jonoforeza to zabieg elektroleczniczy polegający na wprowadzeniu do tkanek za pomocą prądu stałego jonów działających leczniczo.